Urinaire problemen

Tijdens de overgang neemt de productie van oestrogeen af, wat een grote invloed heeft op de gezondheid van het urinestelsel. Dit hormoon speelt een belangrijke rol bij het behoud van de elasticiteit van de bekkenbodemspieren en het vaginale weefsel, die beide helpen bij het reguleren van de blaasfunctie. Wanneer de oestrogeenspiegels dalen, kan dit leiden tot een verzwakking van deze spieren, wat weer kan resulteren in incontinentie en andere urinaire klachten.

Lees meer over hoe hormonale veranderingen tijdens de overgang invloed hebben op de hormoonbalans en behandeling van overgangsklachten.

De symptomen van urinaire problemen tijdens de overgang kunnen variëren, afhankelijk van de ernst van de hormonale veranderingen en de gezondheid van het urinestelsel. Veelvoorkomende symptomen zijn:

• Urine-incontinentie: Het onbedoeld verliezen van urine, bijvoorbeeld bij hoesten, niezen of lachen.
• Drangincontinentie: Een plotselinge, sterke drang om te plassen, waarbij het moeilijk is om de urine op te houden.
• Verhoogde frequentie van plassen: Vaker naar het toilet moeten, ook 's nachts.
• Urinaire infecties: Hormonale veranderingen kunnen ook het risico op blaasontstekingen verhogen.

Deze klachten kunnen gepaard gaan met andere veelvoorkomende overgangsklachten zoals vaginale droogheid en slaapproblemen.

De diagnose van urinaire problemen tijdens de overgang wordt gesteld op basis van de symptomen en een lichamelijk onderzoek. Een arts kan een bekkenbodemonderzoek uitvoeren om te kijken naar de sterkte van de bekkenbodemspieren. In sommige gevallen kunnen aanvullende onderzoeken nodig zijn, zoals een urinetest of een echografie om de oorzaak van de klachten beter te begrijpen.

Bij FemmePrex kunnen we een bloedonderzoek aanbieden om de hormonale disbalans te onderzoeken die bijdraagt aan deze klachten. Dit helpt ons om een op maat gemaakt behandelplan op te stellen.

‍

Er zijn verschillende behandelingsopties beschikbaar voor urinaire problemen tijdens de overgang. De keuze van de behandeling hangt af van de ernst van de klachten en de onderliggende oorzaak.

Bekkenbodemoefeningen:

• Kegeloefeningen: Regelmatige bekkenbodemoefeningen kunnen helpen om de spieren te versterken die verantwoordelijk zijn voor het controleren van de blaas. Dit is vaak de eerste stap in de behandeling van milde vormen van incontinentie.

Leefstijlveranderingen:

• Voeding: Het vermijden van cafeïne en alcohol kan helpen om irritatie van de blaas te verminderen en de symptomen van urineverlies te beperken.
• Gewicht: Overgewicht kan druk uitoefenen op de bekkenbodem, waardoor urinaire problemen verergeren. Gewichtsverlies kan helpen om de klachten te verminderen.

Hormonale therapie:

Hormonale therapie kan worden overwogen om de oestrogeenspiegels te verhogen en de bekkenbodemspieren te versterken. Dit kan vooral effectief zijn bij vrouwen met ernstige klachten. Meer informatie hierover is te vinden op de pagina over hormonale behandelingen tijdens de overgang.

Medicatie:

In sommige gevallen kan medicatie worden voorgeschreven om de blaasfunctie te verbeteren en de frequentie van plassen te verminderen.

Chirurgie:

Voor vrouwen met ernstige urine-incontinentie kan een chirurgische ingreep nodig zijn om de bekkenbodem te versterken en de blaas beter te ondersteunen.

Hoewel urinaire problemen tijdens de overgang vaak ongemakkelijk zijn, kunnen ze in de meeste gevallen effectief worden beheerd met de juiste behandeling. Het vroegtijdig herkennen en behandelen van deze klachten kan de levenskwaliteit van vrouwen aanzienlijk verbeteren. Met de juiste aanpak kunnen veel vrouwen weer genieten van een normaal dagelijks leven zonder zorgen over urineverlies.